Radio koristi oko 95% svetskog stanovništva jer tehnologija koju zahteva je pristupačnija i jednostavnija, pa radio prenosi mogu dosegnuti i do najudaljenijih zajednica. Prema istraživanjima čak 75% domaćinstava u zemljama u razvoju poseduje bar jedan radio prijemnik.
Bez obzira na ubrzani razvoj savremenih tehnologija komuniciranja, radio još uvek ostaje najrasprostranjeniji medij. Zbog toga je Unesko 2011. godine utvrdioSvetski dan radija i to 13. februara zato što je 1946. godine prvi put emitovan program Radija UN.
Kroz dugu istoriju radija možemo naići na malo poznate činjenice o njegovom razvoju. Naime, Giljermo Markoni se smatra „ocem radija“ jer je 1896. godine obavio prvi radio prenos, međutim on nije slao glas već radio signale. Prvi eksperimenti sa prenosom glasa su počeli tek posle 1900. godine.
Markoni je 1909. godine dobio Nobelovu nagradu za „doprinos u razvoju bežičnih tehnologija“.
Doprinos Nikole Tesle razvoju radija je malo poznat jer se do 1943. godine smatralo da su njegovi nacrti za dizajn radija ustvari kopija Markonijevih. Međutim dokazano je da je on još 1892. godine napravio stvorio nacrt za prvi radio.
Danas se radio kao medij nalazi pred mnogo izazova uslovljenih, pre svega, drugačijim načinom života i pojavom drugih medija, a tu se pre svega misli na internet, koji menjaju ljudske navike.
S tim u vezi, dobili smo i internet radio stanice koje ne predstavljaju radio u tradicionalnom smislu, jer se mogu slušati isključivo tamo gde ima interneta.
S druge strane, većina radio stanica koji program emituju na tradicionalan način, uz pomoć radio talasa, takođe program emituju na internetu čime njihov radio briše sve državne i druge granice među ljudima.
